Παρασκευή, 02 Δεκέμβριος 2016 16:17

Ο Γιάννης Βισκαδουράκης «ανοίγει» τα χαρτιά του στο basketaki.news

Γράφτηκε από 

Τον τελευταίο καιρό ο Γιάννης Βισκαδουράκης είναι ένα από τα πιο συζητημένα ονόματα του Ηρακλειώτικου μπάσκετ. Για την ανάληψη του Ηρακλείου ως πρώτος προπονητής, την αντικατάσταση του Βασίλη Ράλλη στον πάγκο των «μπλε» και για ένα σορό απορίες που δημιουργούνται σε όλους αυτούς που ασχολούνται με τα Κρητικά παρκέ. Τι έχει όμως ο ίδιος να πει για όλα αυτά τα σχόλια; Οι απαντήσεις δόθηκαν στο basketaki.news...

Το Ηράκλειο άλλαξε προπονητή, άλλαξε και στόχους

«Όχι οι στόχοι παραμένουν οι ίδιοι, οι στόχοι είναι της ομάδος και η ομάδα θέτει τους στόχους και είναι αυτοί που ήταν εξ αρχής. Δηλαδή να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε την παραμονή μας, αυτό και μόνο αυτό».

Πως είναι να είσαι πρώτος προπονητής σε μια εθνική κατηγορία;

«Είναι τεράστια η διαφορά να είσαι πρώτος προπονητής σε μια ομάδα, η οποία αγωνίζεται στην Α2 εθνική κατηγορία και άλλο να είσαι σε μια ομάδα νέων ή εφήβων που εγώ είχα μέχρι τώρα. Σίγουρα, η εμπειρία μου σαν βοηθός και στη Γ' Εθνική με τον Εργοτέλη και τα δύο τελευταία χρόνια στην ομάδα του Ηρακλείου είναι τεράστια. Αλλά το να αναλαμβάνεις πρώτος είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Με πολύ παραπάνω φόρτο εργασίας και πολύ παραπάνω άγχος. Αλλά μου αρέσει και πιστεύω ότι θα εξαντλήσω κάθε πιθανότητα να τα πάμε καλά».

Από τη στιγμή που σε ανακοίνωσε η ομάδα έχω ακούσει πολλές φορές να λέμε, πως γίνεται να δεχτεί ο Βισκαδουράκης τη θέση από τη στιγμή που ο Ράλλης τον έφερε στην ομαδα;

«Η δικιά μου ψυχολογία πάνω σε αυτό ήταν δύσκολή και περίεργη, γιατί με το Βασίλη (Ράλλη) δεν είναι μόνο ότι ο Βασίλης με έφερε στην ομάδα, είναι ότι με το Βασίλη αναπτύξαμε μια πολύ δυνατή φιλική σχέση κατά τη διάρκεια αυτού του ενάμισι χρόνου, Αυτό ήταν και το πιο δύσκολο κομμάτι. Αλλά όταν μίλησα με το Βασίλη και κατάλαβα τι θα συμβεί, εγώ το ήξερα και το ήξερε και αυτός ότι δεν υπήρχε κανένα θέμα και κάτι μεμπτό από τη δικιά μου πλευρά, όλα έγιναν πιο εύκολα για εμένα. Ήταν το μεγαλύτερο βάρος που είχα όσον αφορά την ανάληψη της θέσης ή όχι, αλλά μιλώντας, με τον κόουτς Ράλλη με βοήθησε πολύ σε αυτό το κομμάτι, με βοήθησε να μου φύγει το άγχος, με βοήθησε στο να μου φύγουν, οι οποίες αρνητικές σκέψεις είχα επί του θέματος».

Οι σχέσεις σας πως είναι πια;

«Επειδή με το Βασίλη είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος και σκεφτόμαστε το ίδιο σαν άνθρωποι είναι ακριβώς το ίδιο όπως ήταν πριν. Με τη διαφορά ότι μου λείπει και μας λείπει η τόσο δυνατή καθημερινή επαφή που είχαμε όλον αυτό τον καιρό».

Στην αρχή του πρωταθλήματος ο τότε κόουτς έλεγε ότι το Ηράκλειο πάει για το ένα-πέντε και μετά θα έρθουν τα θετικά αποτελέσματα. Βάση αποτελεσμάτων λοιπόν το Ηράκλειο δεν βγήκε από τους στόχους του.

«Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα δεν έπαψε να είναι μέσα στους στόχους της, σίγουρα οι ήττες φέρνουν γρίνια, οι ήττες φέρνουν λίγο περίεργα συναισθήματα μέσα στην ομάδα και σίγουρα μια νίκη ήταν αυτή που θα απελευθέρωνε και τα παιδιά και την ψυχολογία της ομάδος. Ευτυχώς ήρθαν δύο νίκες και αυτό μας βοηθάει στο να βλέπουμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον από εδώ και πέρα. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι τα περιθώρια βελτίωσης για αυτή την ομάδα είναι ακόμα περισσότερα και ότι θα φανούν σιγά σιγά».

Ακολουθεί ένα πολύ δύσκολο ματς, με ένα από τα φαβορί της κατηγορίας, το Ηράκλειο τι θα διεκδικήσει από τον Ηρακλή;

«Ψάχνουμε τη συνέχεια των καλών εμφανίσεων που έχουμε κάνει τον τελευταίο καιρό. Σίγουρα θα κυνηγήσουμε τις πιθανότητες που έχουμε για να κερδίσουμε και σίγουρα θα πάμε για να κερδίσουμε. Αν η ομάδα παρουσιαστεί δυνατή σε κάποια σημεία, τα οποία μειονεκτεί η αντίπαλη νομίζω ότι έχουμε αρκετή τύχη και θα την κυνηγήσουμε. Δεν είναι μόνο βέβαια θέμα τύχης αλλά και θέμα δουλειάς της ομάδας και νομίζω ότι σε αυτό το κομμάτι θα είμαστε πολύ καλά αν έχουμε έτοιμο τον Μύρων (Παπαδάκης) και τον Σπύρο (Πάνου), γιατί ο Πρόδρομος (Τσερκιτζόγκου) δύσκολα θα προλάβει τα επόμενα δύο μας, η ομάδα θα εμφανιστεί ακόμα πιο δυνατή. Εγώ είναι πολύ αισιόδοξος γι' αυτό το παιχνίδι».

Μέσα στο Ιβανώφειο ο Ηρακλής δεν εχει καμία ήττα φέτος.
«Καιρός είναι να κάνει μια».

Μιλάμε για την «Α2» μια από τις πιο δύσκολες κατηγορίες της χώρας μας, οι ομάδες για να συμμετέχουν και να μπορούν να σταθούν σε αυτή την κατηγορία προετοιμάζονται μόνο εντός παρκέ;

«Όχι. Σίγουρα όχι. Η κύρια προετοιμασία γίνεται μέσα στο γήπεδο, αλλά πέρα από αυτό, λόγω των πολλών παιχνιδιών της σκληρής προπόνησης που επιβάλλεται σε αυτές τις κατηγορίες και σε αυτό το επίπεδο νομίζω ότι τεράστιο ρόλο παίζει και η σωστή προετοιμασία εκτός γηπέδου, είναι πολύ σημαντικό για κάθε ομάδα. Όταν τα ρόστερ των ομάδων δεν είναι τόσο μεγάλα, ώστε να έχεις την επιλογή αν κάποιο παιδί χτυπήσει ή τραυματιστεί ή τέλος πάντων έχει κάποιο πρόβλημα και δεν μπορεί να συμμετέχει στις προπονήσεις της ομάδος, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Όπως εμείς που έχουμε τρία παιδιά τραυματίες και περιμένουμε πως και πως να επανέλθουν.

Αυτό το κομμάτι το έχει αναλάβει ο καλύτερος συνεργάτης που θα μπορούσε να έχει η ομάδα, ο Αλέξης ο Χριστοδούλου, οπότε σε αυτό και εγώ και ο κόουτς Βασίλης είχαμε το κεφάλι μας ήσυχο. Αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητας της ομάδος και της προετοιμασίας της ομάδος. Δεν είναι μόνο στο μπασκετικό γήπεδο. Και αυτό είναι μέρος της προπόνησης μέρος της προετοιμασίας».

Είδαμε στο προηγούμενο ματς (επί της Καβάλας) εμπιστεύτικες ένα από τα παιδιά σου τον Γρηγόρη Μαραγκουδάκη και του έδωσες αρκετό χρόνο συμμετοχής, αυτό θα γίνεται σε κάθε ματς από εδώ και πέρα;

«Το όραμα μας και εμένα και των ανθρώπων του συλλόγου είναι επιτέλους αυτά τα παιδιά να βγουν μπροστά, με την ασπίδα προστασίας που πρέπει να τα περικλείει και με τη σωστή διαχείριση που θα τους κάνουμε, ώστε η ένταξη τους στην ομάδα να είναι ομαλή. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή γιατί είναι παιδιά 17 χρόνων με τεράστιο φόρτο εργασίας λόγω και των μαθημάτων και προς τιμήν αυτών των παιδιών και του Γρήγορη και των άλλων παιδιών που θα δείτε ότι θα στελεχώσουν την Ανδρική ομαδα από εδώ και στο εξής, δεν είναι μόνο καλοί αθλητές είναι και καταπληκτικοί μαθητές. Για το χαρακτήρα δεν το συζητάμε είναι για εμένα το βασικότερο, άρα για να είναι στην ομάδα το διαθέτουν και είναι προς τιμήν τους. Και η ομαδα και εγώ και οι ίδιοι πρεπει να είναι υπερήφανοι γι αυτούς. Μιλάμε για παιδιά του ''19+''».

Το Ηράκλειο σαν περιοχή έχει παιδιά, τα οποία μπορούν να παίξουν μπάσκετ στις μεγάλες κατηγορίες και σε εθνικό επίπεδο;

«Επιτέλους και το λέω με μια δόση αγανάκτησης, με μια δόση απογοήτευσης, κοιτώντας όλα αυτά τα χρόνια από τότε που ήμουν εγώ παιδί και σε όλη αυτή τη διάρκεια των χρόνων, πρεπει επιτέλους να κοιτάξουμε την πραγματική αιτία του προβλήματος και εμείς σαν Ηράκλειο και σαν Κρήτη γιατί κάποια παιδιά, ενώ έχουν τις δυνατότητες να αγωνιστούν σε υψηλό επίπεδο δεν το κάνουν. Αυτή είναι η υγειά του μπάσκετ. Αυτά τα παιδιά είναι που θα πρέπει να στελεχώσουν κατά μεγάλο ποσοστό τις ανδρικές ομάδες και γι αυτό το λόγο βλέπετε ότι παρακμάζει χρόνο με το χρόνο το τοπικό πρωτάθλημα. Διότι νέα παιδιά, τα παιδιά που φεύγουν από το εφηβικό πρεπει να στελεχώνουν τέτοιες ομάδες και όχι παιδιά της ηλικίας της δικής μου που με κάθε σεβασμό, γιατί και εγώ πριν από δύο χρόνια ήμουν ένας από αυτούς, να συνεχίσουν να παίζουν και να μην υπάρχουν νέα παιδιά να καταλαμβάνουν αυτές τις θέσεις. Πρεπει κάτι να κάνουμε. Οι τοπικοί φορείς, οι ομάδες, πρεπει να κινηθούμε σε αυτό το μοντέλο. Οι ακαδημίες των συλλόγων να είναι το «Α και το Ω» και όχι μόνο στα λόγια, αλλά με πράξεις».

Άρα υπάρχουν παιδιά;

«Υπάρχουν παιδιά αλλά δυστυχώς ως δια μαγείας μετά τα 18 όλα εξαφανίζονται».

Δεν ασχολείσαι με τα μέσα διαδικτύωσης, παρόλα αυτά πας με το ρεύμα της νεολαίας και τα παιδιά έχουν μια ιδιαίτερη σχέση μαζί σου πως γίνεται αυτό;

«Μα είμαι νεολαία. Οι σκέψεις μου είναι κοντά σε αυτούς, τόσα χρόνια ασχολούμουν και θα συνεχίσω να το κάνω, δεν άλλαξε κάτι με αυτά τα παιδιά, γιατί πραγματικά αυτή είναι η χαρά ενός προπονητή, να βλέπει τα παιδιά να προοδεύουν . Είναι τεράστιο συναίσθημα αυτό, να βλέπεις τα δικά σου παιδιά σιγά σιγά μέρα με τη μέρα χρόνο με το χρόνο να γίνονται καλύτερα. Όχι μόνο να κερδίζουν. Να γίνονται καλύτεροι άνθρωποικαλύτεροι μαθητές και καλύτεροι αθλητές. Αυτός είναι ο στόχος και της ομάδας και ο δικός μου πλέων. Δεν είναι μόνο να σωθεί η ομάδα η αντρική είναι να μπορούμε να εντάξουμε παιδιά από τις ακαδημίες μας μέσα στην ομάδα».

Εκτός από τους ομαδικούς στόχους, να υποθέσω ότι αυτοί είναι και οι προσωπικοί στόχου του Γιάννη Βισκαδουράκη;

«Οι προσωπικοί μου στόχοι όσον αφορά την ομάδα φέτος είναι σίγουρα η σωτηρία αλλά μέσα από μια διαδικασία να μπορέσουμε να εντάξουμε στην ομαδα παιδιά από τις ακαδημίες μας και να παρουσιάσουμε ένα δυνατό «μείγμα» που ο κόσμος θα έρχεται στο γήπεδο θα χαίρεται τον αγώνα θα φέρνει τα παιδιά του, θα έρχονται οικογένειες όπως βλέπουμε και θα περνάει καλά. Δεν είναι μόνο η νίκη, δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα στον αθλητισμό. Φυσικά όταν μιλάμε για μια επαγγελματική ομάδα το αποτέλεσμα είναι αυτό που καθορίζει παρά πολλά πράγματα αλλά επειδή οι σκέψεις των παραγόντων της ομάδας δεν είναι ο αυτοσκοπός της νίκης αλλά η διαδικασία να φτάσεις ως εκεί. Αυτό που μας ενδιαφέρει και ενδιαφέρει και εμένα προσωπικά πάρα πολύ. Να κερδίσεις, να κερδίσεις όμως μέσα από τη δουλειά σου, μέσα από τις καθημερινές προπονήσεις και από τη βελτίωση της ομάδας και ατομικά των παιδιών».

Απορία αρκετόν, ότι ο κόσμος το «Σάββατο» δεν πάει γήπεδο, γιατί θεωρείς οτι γίνεται αυτό;

«Νομίζω ότι ο κόσμος σιγά-σιγά θα έρθει στο γήπεδο. Είναι και δικό μας«χρέος» να τον αναγκάσουμε να έρθει. Είτε γιατί θα παρουσιάσουμε κάτι καλό, είτε με τα αποτελέσματα της ομάδας είτε με την προσπάθεια που θα κάνουμε. Νομίζω όμως ότι το Ηράκλειο σαν περιοχή στερείτε από μπασκετικούς φιλάθλους, στερείτε από ανθρώπους που παρακολουθούν και καταλαβαίνουν μπάσκετ. Αν και βλέπω ότι τα τελευταία χρόνια αυτό πάει να αλλάξει. Μου αρέσει επίσης που τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια σχέση αλληλοϋποστήριξης ανάμεσα στις ομάδες. Δηλαδή τόσο ο Εργοτέλης όσο και ο ΟΦΗ έρχονται στα «2Αοράκια» και αντίστοιχα εμείς πάμε στα παιχνίδια τους. Όταν η σχέση των ομάδων γίνει πιο δυνατή, γίνει πιο ουσιαστική θα βοηθήσει ακόμα περισσότερο αυτό το κομμάτι, στο να έρθουν περισσότεροι άνθρωποι στο γήπεδο. Επειδή το μπάσκετ πλέων όμως από άποψη επιτυχιών είναι το πιο δυνατό άθλημα στη χώρα και οι ομάδες στην πόλη μας ανεβαίνουν σιγά σιγά και σε κατηγορία και σε επίπεδο μπορούμε να το αλλάξουμε και εύχομαι να το καταφέρουμε. Δεν φτάνει η προσπάθεια ενός, ούτε μιας ομάδας ούτε μιας ένωσης, χρειάζεται προσπάθεια από όλους».

Σε έχουμε δει να παρακολουθεις όλες τις ομάδες της πόλης μας, ποια είναι η γνώμη σου τουλάχιστον γι αυτές που παίζουν εθνική κατηγορία;

«Και οι τρεις ομάδες της πόλης μας είναι στο ίδιο μήκος κύματος. Προσπαθούν με νέα παιδιά, με χαμηλά μπάτζετ να φτιάξουν κάτι καλό και να φτάσουν κάπου πιο ψηλά από εκεί που βρίσκονται. Ο Εργοτέλης, βλέπετε ότι ο κόουτς Μακράκης καταφέρει με μικρά ρόστερ με μικρά μπάτζετ και μέσα από την πολύ δουλειά να πετυχαίνει τους στόχους. Ο ΟΦΗ είναι μια πολύ νεανική ομάδα και αυτό είναι ένα πάρα πολύ καλό και ελπιδοφόρο στοιχείο. Παλεύει και έχει καταφέρει να κερδίσει το σεβασμό και την εκτίμηση όλων των ομάδων. Εύχομαι και εμείς και αυτοί να πετύχουν του στόχους μας, γιατί κακά τα ψέματα και των τριών ο στόχος είναι η παραμονή και του χρόνου να αγωνιζόμαστε στις ίδιες, αν όχι σε υψηλότερες κατηγορίες από ότι φέτος».

Λείπει η «Α1» από το Ηράκλειο;

«Λείπει γενικά στην πόλη του Ηράκλειου, μπορεί να υποστηρίξει μια ομαδα στην Α1 και τη δικαιούται και την αξίζει. Όσον αφορά τη δικιά μου ομαδα επειδή είναι και η μόνη από την πόλη που είχε παρουσία στα ψηλότερα... σαλόνια τα περασμένα χρόνια, κάναμε μια προσπάθεια, οι άνθρωποι του συλλόγου και όλοι εμείς, μια τεράστια προσπάθεια, δεν τα καταφέραμε δεν είμαι ο αρμόδιος να σας πω αν θα ξαναγίνει αυτή η προσπάθεια αλλά είναι σίγουρος ότι στα επόμενα χρόνια, κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε. Δεν ξέρω πως αλλά θα τα καταφέρουμε».

Όσον αφορά τον παίκτη Βισκαδουράκη, θα τον δούμε φέτος να αγωνίζεται στο παρκέ;

«Δεν υπάρχει πια παίκτης Βισκαδουράκης Εργασιακού. Είναι κάτι που έχω αφήσει αυτό τον καιρό. Έχω αφήσει τα παιδιά στην ομαδα, να καλύψουν το καινό μου σε αυτό το κομμάτι. Η αλήθεια είναι ότι με πιάνεις απροετοίμαστο. Είναι κάτι που καλός ή κακός δεν είναι στα άμεσα σχέδια μου. Μακάρι να μπορώ να πηγαίνω να κάνω καμιά προπόνηση. Θα δούμε».

Τέλος θέλεις να συμπληρώσεις κάτι;

«Να ευχηθώ σε όλες τις ομάδες να πετύχουν τους στόχους τους. Καλή συνέχεια στη πορεία. Να συνεχίσουν να δουλεύουν μέσα στο γήπεδο, γιατί ξέρω ότι το κάνουν και αυτοί και το τέλος της χρονιάς να μας βρει μέσα στους στόχους μας, με νέα παιδιά στο προσκήνιο και με περισσότερο κόσμο στο γήπεδο. Πάνω από όλα να έχουμε όλοι υγεία. Καλή συνέχεια».